Učenici I-2 Savremene gimnazije, u pratnji svog odeljenjskog starešine Natalije Stanković, imali su priliku da učestvuju u dvočasovnoj, stručno vođenoj turi kroz jedan od najznačajnijih kulturno-istorijskih lokaliteta Beograda – Muzej pod otvorenim nebom na Novom groblju.
Tokom obilaska, učenici su se upoznali sa životima i delima najznačajnijih srpskih ličnosti s kraja 19. i prve polovine 20. veka. Šetnja je obuhvatila priče o Mihajlu Petroviću Alasu, naučniku i strastvenom ribolovcu koji je svakog vikenda bežao sa matematike u čamac na Savi, zatim Nikoli Pašiću, državniku burne političke karijere, kao i Branislavu Nušiću, čuvenom komediografu koji je u svojim delima zabeležio duh jednog vremena.
Učenici su čuli i priču o Jovanu Cvijiću, velikom geografu i etnologu, zatim o generalu Živojinu Mišiću, vrhovnom komandantu srpske vojske u Kolubarskoj bici, i brojnim drugim velikanima čija imena krase stranice srpske istorije i kulture.
Za kraj, posetili su Spomen-kosturnicu branilaca Beograda iz Prvog svetskog rata, monumentalno mesto sećanja koje nikoga ne ostavlja ravnodušnim. U središtu kosturnice dominira upečatljiva skulptura – crni orao, simbol Nemačke, oboren i prikovan za tlo, ispod koga se nalazi originalna nemačka haubica – svedočanstvo o porazu austrougarske vojske i pobedi branilaca Beograda. Učenici su saznali i da su ovde sahranjeni posmrtni ostaci više hiljada srpskih vojnika, ali i protivničkih vojnika, kao znak poštovanja prema poginulima.
Posebno zanimljiva bila je anegdota o Branislavu Nušiću, koji je, kako se prepričava, za života odabrao mesto svoje sahrane i insistirao da bude pokopan blizu svojih prijatelja, u „društvu” koje mu je, i nakon smrti, bilo po meri duha i satire.
Novi podaci koje su učenici čuli o ovom lokalitetu dodatno su obogatili njihovo razumevanje srpske istorije: na Novom groblju nalazi se preko 80 kulturnih dobara, među kojima su porodične kapele, mauzoleji i umetnički vredni nadgrobni spomenici – dela najvećih vajara i arhitekata Srbije.
Zašto učiti istoriju na licu mesta
Ova aktivnost bila je ne samo šetnja kroz aleje poznatih već i važan obrazovni trenutak u kome su se učenici kroz neposredan kontakt sa mestima sećanja upoznali sa ključnim događajima, ličnostima i vrednostima srpske kulture i istorije. Ovakva nastava podseća da se znanje stiče i u učionici i na mestima gde prošlost živi.
Savremena gimnazija još jednom je pokazala da obrazuje mlade ljude otvorenog duha i kritičke misli, nudeći im iskustvo koje se ne zaboravlja – nastavu van zidova učionice, u kojoj se kultura, umetnost i istorija uče hodanjem tragovima onih koji su oblikovali današnju Srbiju.
